Obszary mokradłowe (rozległe bagna, delty rzek, jeziora, rafy koralowe, wybrzeża morskie) to ostoje dzikiej przyrody o niezwykłym bogactwie gatunkowym. Wielu ludzi pragnie zobaczyć i zwiedzić te wspaniałe miejsca.
Turystyka to obecnie bardzo dobrze rozwijająca się gałąź gospodarki. Jednak prowadzona w sposób masowy, z rozbudową towarzyszącej jej olbrzymiej infrastruktury, powoduje silną presję na naturalne obszary.
Ekosystemy mokradłowe są bardzo wrażliwe na zmiany w środowisku. Bez właściwej kontroli turystyka może przyczynić się do nieodwracalnych zmian w siedliskach i tym samym do zubożenia fauny i flory. Jak zwiedzać, żeby nie niszczyć? Zrównoważona i odpowiedzialna turystyka, szanująca środowisko i respektująca potrzeby lokalnych społeczności, ich kulturę i dziedzictwo jest szansą przetrwania ostatnich ostoi dzikiej przyrody. Obchody tegorocznego Światowego Dnia Mokradeł to okazja do zastanowienia się jaka powinna być u nas turystyka przyjazna biebrzańskiej przyrodzie.
Wszystkie szkoły leżące w pobliżu Biebrzańskiego Parku Narodowego, pracownicy Parku zachęcają do organizacji tego święta. Dział Edukacji służy pomocą i czeka na kontakt od osób zainteresowanych.
Dzień mokradeł jest obchodzony na świecie 2 lutego, na pamiątkę podpisania Konwencji RAMSAR w 1971 r. w mieście Ramsar, nad Morzem Kaspijskim w Iranie. Państwa, które ją przyjęły są zobligowane do ochrony obszarów wodno-błotnych, ważnych dla ptactwa wodnego. Na świcie jest 1968 takich obszarów, położonych w 160 krajach. W Polsce oprócz Biebrzańskiego Parku Narodowego należą do nich: rezerwat przyrody Jezioro Łuknajno, Park Narodowy Ujście Warty, rezerwat przyrody Jezioro Karaś, rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp, rezerwat przyrody Świdwie, Słowiński Park Narodowy, Stawy Milickie w Parku Krajobrazowym Dolina Baryczy, Narwiański Park Narodowy, Poleski Park Narodowy, Wigierski Park Narodowy, rezerwat przyrody Jezioro Drużno, subalpejskie torfowiska w Karkonoskim Parku Narodowym.
