Co można wyczarować ze starej płyty winylowej? Jak można urządzić mieszanie aby nie przypominało witryny sklepowej? To pytania, na które odpowiedź znają uczestnicy projektu PolTwór, promującego sztukę recyklingu. Wszystkie prace powstające w czasie projektu łączy użycie surowców wtórnych.
POLtwór to polska specyfika artrecykling`u, który dopiero zaczyna się nieśmiało rozwijać i zdobywać miłośników. To dopiero początek! Projekt POLtwór zainicjowany został w 2010 roku w Krakowie przez Kasię Dorotę i Agatę Kramarz. Jego nazwa zainspirowana jest ładnie brzmiącymi nazwami typu – POLbud, Janinex czy Złomrex.
Celem inicjatywy POLtwór jest zwrócenie uwagi na globalny problem, jakim jest nadmiar śmieci produkowanych w mieszkaniach. Zamierzamy to zrealizować poprzez sztukę użytkową i autorski dizajn. Inspirujemy do zmiany przyzwyczajeń konsumpcyjnych, zachęcamy do większej wrażliwości na otaczającą rzeczywistość oraz problemy środowiska naturalnego – mówią autorzy.
Inicjatywa POLtwór czerpie inspirację z filozofii głębokiej ekologii ( twórcą tego nurtu jest norweski filozof Arne Naess). Pojęcie to mówi o naturze i relacji człowieka do niej w sposób, który zwraca szczególną uwagę na społeczne zaangażowanie ekologiczne. Jest to również propozycja relacji człowiek/natura opartej na przekonaniu, że wszystkie byty posiadają równe prawo do życia i rozwoju. Dla twórców tej idei określenie „byty” dotyczy wszelkich elementów ekosystemu. Głęboka ekologia zwraca uwagę również na zagrożenie jakie niesie ze sobą konsumpcyjne podejście do życia, zakładające ciągłe gromadzenie dóbr.
POLtwór to odpowiedź na zmęczenie masową produkcją i zalewanie rynku seryjnymi przedmiotami z „Chin”. Poprzez tego typu inicjatywy organizatorzy chcą ugruntować ekologiczne zachowania, by stały się one nawykami, a nie tylko sezonową fanaberią. Jest to również przestrzeń, w której spotykają się ekolodzy, artyści i przedstawiciele nurtu społecznej odpowiedzialności biznesu, by razem mówić o tym, że nie mamy nie wyczerpanego kredytu w eksploatacji Ziemi!
Jednym z zagadnień, na które orgranizatorzy kładą nacisk jest pojecie „Cradle to Cradle” – „od kołyski do kołyski”. Jest to określenie modelu holistycznego podejścia do projektowania łącząc aspekty ekonomiczne, przemysłowe i społeczne, tak, aby stworzone przedmioty były bezodpadowe. Już na etapie projektowania uwzględniane są kolejne życia danego produktu – dzięki temu nigdy nie trafi na śmietnik bądź ulegnie biodegradacji i/lub recyklingowi w 100%.