Cenne, urokliwe zakątki w otulinie lasu lub związane z instytucją Lasów Państwowych były przedmiotem konkursu. Wśród laureatów pięć wyjątkowych miejsc, które przedstawiamy poniżej.
1. miejsce W jeden dzień dookoła świata – Ogród Dendrologiczny w Glinnej
(woj. zachodniopomorskie, Nadleśnictwo Gryfino)
Ogród słynie z największych w Polsce okazów drzew obcego pochodzenia oraz wielu gatunków, których uprawa możliwa jest wyłącznie na jego terenie. Sprzyjający klimat i mikroklimat sprawia, że ten niewielki, niespełna 6 ? hektarowy ogród jest jednym z najciekawszych w kraju.
Arboretum w Glinnej jest specjalistycznym ogrodem botanicznym, w którym tzw. taksony botaniczne (gatunki, podgatunki i odmiany geograficzne) mają pierwszeństwo w uprawie, natomiast oferowane w szkółkach odmiany uprawne (kultywary), pospolicie uprawiane w parkach i w przydomowych ogródkach są w mniejszości i występują głównie w grupie roślin iglastych, wśród azalii i różaneczników oraz buków.
Łagodne zimy umożliwiły rozbudowanie kolekcji o gatunki wrażliwe na niskie temperatury i nie mogące podlegać uprawie w innych częściach Polski oraz nowe gatunki, o nie sprawdzonej jeszcze odporności na mróz.
W Glinnej rosną w kolekcjach okazy około 25 gatunków uprawianych po raz pierwszy w naszym kraju.
Do najcenniejszych i jednych z najstarszych drzew należą m.in.: jodła olbrzymia, jodła szlachetna, jodła grecka, orzesznik pięciolistkowy, tulipanowiec chiński, kuningamia chińska, metasekwoja chińska, choina kanadyjska, grupa cyprysików groszkowych oraz cypryśnik błotny.
Występują tu także młode okazy mamutowca olbrzymiego, kasztany jadalne, platany klonolistne, ponad 68 gatunków i odmian klonów, 18 gatunków magnolii, 22 gatunki kalin czy ostrokrzewów. Wśród gatunków posadzonych w Polsce po raz pierwszy właśnie na terenie Arboretum w Glinnej odnaleźć można m.in.: kielichowiec chiński, klon florydzki, daglezję wielkoszyszkową bądź sosnę Coultera.
Zagospodarowaniem obiektu i opieką nad kolekcją zajmują się szczecińscy leśnicy.
Ogród zarządzany jest przez Nadleśnictwo Gryfino.
2. miejsce Dolina wróżek na końcu świata – Dolina Rabskiego Potoku (woj. podkarpackie,
Nadleśnictwo Baligród)
To jeden z najciekawszych pod względem przyrodniczym obszar Bieszczad. Strome stoki otaczające dolinę porastają bardzo urozmaicone lasy o charakterze puszczańskim.
Są one ostoją niedźwiedzi, rysi, żbików, dzięcioła białogrzbietego i trójpalczastego czy nadobnicy alpejskiej.
Dolina słynie również z minerałów arsenowych (realgaru i aurypigmentu) oraz kryształów górskich. To tutaj biją źródła unikatowych w skali europejskiej wód mineralnych. W tych baśniowych lasach ukryte są najniżej położone w Karpatach gołoborza, a największy ich kompleks objęty jest ochroną jako rezerwat. Tym co sprawia, że te szare skalne rumowiska wyglądają jak bajkowa kraina jest kilkanaście gatunków porostów,
m.in. chrobotek najeżony, palczasty czy koralkowy oraz połyskujące w słońcu drobiny kryształu górskiego na kamieniach i czerwień ubogiej rudy żelaza.
3. miejsce Otwórz szeroko oczy – okolice wieży na Radziejowej (woj. małopolskie, Nadleśnictwo Piwniczna)
Radziejowa, perła w Koronie Gór Polski, to najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego. Leży w głównym grzbiecie Pasma Radziejowej, pomiędzy Wielkim Rogaczem, od którego oddziela ją przełęcz Żłobki, a masywem Złomistego Wierchu, położonego za Przełęczą Długą.
To właśnie tam roztacza najpiękniejszy widok w Polsce. Ci, którzy chcą przenieść się do zaczarowanego świata, powinni pojechać tam jesienią, wtedy występuje tam zjawisko inwersji termicznej. A widoczne z Radziejowej tatrzańskie i pienińskie doliny są spowite mgłami, jak jedwabistym tiulem.
Z wieży widokowej (ok. 20 m wysokości) roztacza się rozległa panorama we wszystkich kierunkach świata. Na północy, w Kotlinie Sądeckiej, Poprad łączy się z Dunajcem. Na południowym-zachodzie ujrzymy zapierające dech w piersiach widoki na Pieniny – Pieniński Park Narodowy – z wyróżniającymi się szczytami Trykiem i Sokolicą. Nad pasmem lasów, kotlin, wyższych pasm króluje panorama Tatr z ośnieżonymi szczytami.
Urzeka widok Doliny Popradu z dolinami Roztoki Małej i Roztoki Wielkiej oraz potoku Rzycznowskiego.
Zarówno wierzchołek, jak i stoki zbudowanej z piaskowców Radziejowej, są niemal całkowicie porośnięte lasem. Znajduje się tam jedyne w całej Polsce stanowisko pierwiosnka omączonego.
Na północnym stoku góry znajduje się rezerwat przyrody Baniska z jaskinią Bania oraz osuwiskowe jeziorko Młaka oraz miejsce zwane Ołtarz, z niewielką wychodniąskalną oraz śladami jaskini szczelinowej u podnóża.
Od kilku lat jest tam czynna nowa ścieżka przyrodnicza ?Rogasiowy Szlak” w dolinie Roztoki Małej. Oprócz wieży na szczycie znajdują się również pomnik 1000-lecia Polski oraz obelisk. Stąd prowadzi Główny Szlak Beskidzki, pieszy szlak turystyczny Przehyba ? Radziejowa ? Wielki Rogacz ? Rytro.
Ci, którzy chcą chociaż przez chwilę przenieść się w czasie powinni odwiedzić ruiny zamku w Rytrze, z których roztacza się malowniczy widok przełomu Popradu i wszechobecnych lasów bukowych. Jesienią wyglądają jak misternie tkane kolorowe kobierce.
4. miejsce Gubiąc ślady na piasku – Rezerwat ?Helskie Wydmy? (woj. pomorskie, Nadleśnictwo Wejherowo)
Aż pięć rodzajów wydm, m.in. wędrujące, szare porośnięte murawami i wrzosowiskami czy te rejonu atlantyckiego, na których rośnie las.
Chronione wydmy stanowią wyjątkowy element nadbałtyckiej przyrody wzbogacający jej bioróżnorodności.
W helskim rezerwacie bardzo urozmaiconą populację roślin, wśród nich m. in. kruszczyk rdzawoczerwony, tajęża jednostronna, mikołajek nadmorski, paprotka zwyczajna, bluszcz pospolity oraz turzyca piaskowa. Jednak na szczególną uwagę zasługuje niepozorna lnica wonna, roślina charakterystyczna dla wybrzeża Bałtyku (umieszczona w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin i na liście Dyrektywy rady EWG gatunków szczególnie cennych przyrodniczo).
W tym nadmorskim rezerwacie znajdziemy też aż 15 gatunków grzybów naporostowych i rzadkich porostów, m.in. pustułkę rurkowatą, popielaka pylastego, brodaczka kępkowego, pawężnicę sałatową, złotlinka jaskrawą, płaskotkę rozlaną czy płucnicę płotową.
Helskie Wydmy są również ostoją dla wyjątkowych ptaków, szczególnie w czasie ich wiosennych wędrówek. Wśród wydm zatrzymują się duże wielogatunkowe stada. Tam przystanek w wędrówce robią trzmielojady, krogulce, biegusy, jemiołuszki, raniuszki, grubodzioby, krzyżodzioby świerkowe czy orzechówki. To nie jedyni skrzydlaci mieszkańców rezerwatu. Swoje gniazda buduje tam aż 26 gatunków lęgowych, np. wójcik, lerka, dzięcioła duży i czarny, mysikrólik, uszatka i świstunka.
5. miejsce Szumią bory, szumią lasy – leśna ścieżka przyrodnicza w rezerwacie ?Czartowe Pole? (woj. lubelskie, Nadleśnictwo Józefów)
Niezwykły zakątek Polski, gdzie w stanie naturalnym zachowano malowniczo ukształtowany odcinek doliny potoku Sopot. Miejsce to urzeka licznymi niewielkimi wodospadami. Chwilami odnosi się wrażenie, że znalazło się nad bystrym górskim potokiem, a nie nad rzeką płynącą przez Roztocze. Woda w potoku jest tak czysta, że żyją tam pstrągi potokowe i lipienie ? ryby charakterystyczne dla czystych strumieni górskich.
Dno doliny porasta łęg jesionowo-olszowy. Wyżej rośnie wilgotny i cienisty bór mieszany z dominującą jodłą i świerkiem oraz nielicznymi sosnami. Niektóre rosnące w rezerwacie jodły mają już 120-160 lat, a ich średnica dochodzi do 120 cm.
Dno doliny, okresowo podtapiane, porośnięte jest dębami i jesionami, a w domieszce występują: wiąz, jawor, klon, lipa, topola, olsza, grab, brzoza i wierzba.
W tym 80-hektarowym rezerwacie rośnie aż 394 gatunki roślin naczyniowych, a wśród nich 17 gatunków podlegających ochronie ścisłej i 10 częściowej, 81 gatunków mszaków oraz licznie występujące porosty.
Warto odwiedzić znajdujące się na terenie rezerwatu ruiny zabytkowej papierni, która działała w latach 1741-1883 w dobrach Ordynacji Zamojskiej. Jeszcze w latach 30-tych XIX w. produkowano tu rocznie ok. 4000 ryz papieru, co stanowiło 80 proc. całej produkcji w guberni lubelskiej. Do upadku zakładu przyczyniły się powodzie i pożar, który wybuchł w 1883 r.
Źródło: Lasy Państwowe
