Centrum Nauki Kopernik ? centrum nauki znajdujące się przy ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 20 w Warszawie, którego celem jest promowanie i popularyzacja nowoczesnej komunikacji naukowej. Zwiedzający mogą poznawać prawa przyrody poprzez samodzielne przeprowadzanie doświadczeń na interaktywnych wystawach. Centrum jest instytucją, powołaną i finansowaną przez Miasto Stołeczne Warszawa, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Edukacji Narodowej.
Pierwszy moduł budynku Centrum został otwarty 5 listopada 2010 roku wraz z pięcioma galeriami (Świat w ruchu, Człowiek i środowisko, Korzenie cywilizacji, Strefa światła, Bzzz!); RE: generację ? galerię dla młodzieży udostępniono zwiedzającym 3 marca 2011 roku; planetarium Niebo Kopernika ? 19 czerwca, Park Odkrywców ? 15 lipca. Laboratoria planowano otworzyć do końca 2011 roku. 18 października 2011 zostało otwarte laboratorium chemiczne, 15 listopada ? biologiczne, 6 grudnia ? pracownię robotyczną, a 20 grudnia ? laboratorium fizyczne[1].
W latach 2007-2008 Centrum Nauki Kopernik dwukrotnie zostało wyróżnione nagrodą Popularyzator Nauki, przyznawaną przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz serwis „Nauka w Polsce” Polskiej Agencji Prasowej.
Centrum Nauki Kopernik od 2008 jest też, wraz z Polskim Radiem, współorganizatorem Pikniku Naukowego.
W 2011 Centrum gościło konferencję ECSITE (European Network of Science Centres and Museums) ? jedno z największych wydarzeń w środowisku centrów nauki i muzeów na świecie.
Ekspozycja: Człowiek i środowisko
Ekspozycja Człowiek i środowisko porusza rozmaite tematy z zakresu nauk biologicznych, ale ? podobnie jak inne galerie Centrum ? nie stawia ścisłych granic pomiędzy biologią, medycyną, ekologią czy na przy-kład inżynierią. Eksponaty z powodzeniem łączą tematykę biologiczną z nowoczesnymi technologiami, dotykają spraw etyki, stawiają pytania o miejsce człowieka w ekosystemie naszej planety.
Galeria Człowiek i środowisko obejmuje szeroki zakres tematów związanych z życiem człowieka i jego relacjami ze środowiskiem naturalnym. W tej galerii skupiamy się na człowieku jako organizmie biologicznym żyjącym w sztucznym ekosystemie, który sam sobie stwarza.
Centralna grupa eksponatów, nazwana Kołem Życia, poświęcona jest życiu człowieka, od poczęcia, przez narodziny, dorastanie, dojrzałość, aż po śmierć, będącą kresem biologicznego bytowania. Wokół tej osi rozpięta jest narracja innych grup eksponatów zajmujących się wybranymi aspektami funkcjonowania ciała człowieka ? wydolnością organizmu, działaniem zmysłów, anatomią i pracą układów biologicznych, jak również stykiem fizjologii z nowoczesnymi technologiami.
Dwie duże grupy eksponatów wybijają się na plan pierwszy. Są to Teatr Anatomiczny i Arena. Teatr Anatomiczny nawiązuje do publicznych sekcji zwłok i lekcji anatomii (np. takich jak przedstawiona na obrazie Rembrandta ?Lekcja anatomii doktora Tulpa?) doby Renesansu i Oświecenia. Eksponaty w Teatrze poświęcone są fizjologii i anatomii ludzkiego organizmu.
Arena to z kolei miejsce rywalizacji o palmę pierwszeństwa pomiędzy gatunkiem ludzkim a innymi zwierzętami zamieszkującymi Ziemię. Zwiedzający mogą porównać zdolności swojego organizmu z wynikami zwierząt, przystosowanych ewolucyjnie do osiągania najlepszych wyników w określonych konkurencjach.
W galerii Człowiek i środowisko to, co wewnętrzne, styka się z zewnętrznym. W części położonej przy tarasie widokowym znajdują się eksponaty dotyczące już nie człowieka jako osobnego organizmu, ale jego relacji z otaczającym go środowiskiem. Ponieważ życie w bezpośredniej bliskości natury staje się powoli luksusem, paradoksalnie naturalnym środowiskiem gatunku ludzkiego jest? miasto.
Sztuczne czy nie ? podlega takim samym prawom ekologii jak dżungla czy pustynia. Znajdziemy w nim skomplikowane zależności pomiędzy różnymi elementami ekosystemu ? kanalizacją, sieciami energetycznymi, ciągami komunikacyjnymi i tym podobnymi układami. Z drugiej strony miasto to dom nie tylko dla ludzi, ale też dla rozmaitych gatunków zwierząt i roślin, które konkurują z ludźmi o przestrzeń do życia.
