Łapajówka – Radawa

Ścieżka utworzono w 1999 r. dzięki staraniom pracowników Nadleśnictwa Radymno (obecnie od 2009 roku Nadleśnictwo Jarosław).

Przeznaczona jest dla turystyki pieszej i rowerowej, a jej podstawowy przebieg wyznacza nasyp dawnej kolejki leśnej Czartoryskich.

Na jej trasie rozlokowanych jest 10 przystanków wyposażonych w tablice przystankowe. Kierunek zwiedzania wyznaczają biało-niebieskie znaki malowane na drzewach, o zmianie kierunku sygnalizują strzałki.

Prezentowana ścieżka pozwala na zapoznanie się z interesującymi zbiorowiskami leśnymi Lasów Sieniawskich, funkcjonowaniem lasu jako miejsca bytowania licznych gatunków roślin i zwierząt, jego roli w przyrodzie i podstawowych zasadach zagospodarowania przez leśników, niezwykle interesujących procesach biologicznych zachodzących w ekosystemie leśnym. Dodatkowo ścieżka umożliwia zapoznanie się z niektórymi elementami bogatej historii tych terenów.

Ścieżka biegnie przez lasy porastające teren między Radawą a Wiązownicą, stanowiące południową część tzw. Lasów Sieniawskich. Jest to największy kompleks leśny mezoregionu Płaskowyżu Tarnogrodzkiego, wchodzącego w skład makroregionu Kotliny Sandomierskiej. Rozpościera się on między doliną rzeki Wiszni na południu, doliną Sanu na południowym zachodzie i krawędzią Roztocza na północnym wschodzie.

Kompleks leśny, przez który przebiega ścieżka, znajduje się w granicach, Sieniawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, utworzonego w 1987 r.

Pod względem administracyjnym ścieżka znajduje się na terenie Nadleśnictwa Jarosław, w Obrębie Wiązownica. Ogólna powierzchnia terenu Nadleśnictwa wynosi 16 598,07 ha, natomiast powierzchnia leśna ? 15 817,90 ha.
W podziale ogólnoadministracyjnym obszar, przez który prowadzi ścieżka, leży w gminie Wiązownica, w północno-wschodniej części województwa podkarpackiego.

Teren ten należy do wsi Radawa ? miejscowości letniskowej, malowniczo położonej wśród rozległych lasów, ze sztucznym zalewem i kąpieliskiem.

Trasa ścieżki prowadzi w większości nasypem dawnej kolejki wąskotorowej, wybudowanej prawdopodobnie w 1914 r. przez rodzinę Czartoryskich rezydującą w Pełkiniach od drugiej połowy XVIII wieku do roku 1939. Kolejką tą wywożono drewno dłużycowe z Lasów Sieniawskich. Biegła ona początkowo w postaci trzech odgałęzień ? jedno prowadziło w rejonie tartaku w Czercach, gdzie drewno było przecierane i wywożone dalej.